Aby mówić o edukacji artystycznej należy wyjść od pojęcia co to jest muzyka. Ciężko jednoznacznie zdefiniować czym jest muzyka. Jednak jak wiemy muzyka towarzyszy człowiekowi przez całe życie. Muzyka obecna jest już w okresie prenatalnym, gdyż pozytywne emocje przy słuchaniu muzyki przez matkę wprowadzają endorfiny nie tylko do mózgu matki ale i dziecka. To powoduje, że dziecko w przyszłości może wykazać zainteresowanie muzyką.
Edukacja artystyczna w szkole powinna być oparta nie tylko na śpiewaniu piosenek i ruchu, ale na wszystkich elementach aktywności muzycznej: śpiew, gra na instrumentach, ruch przy muzyce, tworzenie i słuchanie muzyki. Rytmika oparta na elementach lateralizacyjnych uczy dzieci w wieku 2-3 lat poczucia stronności. Dzieci podczas zajęć z umuzykalniających powinny nie tylko tańczyć choreografię ułożoną do piosenki, ale także improwizować ruchem. Improwizacja nie tylko pobudza kreatywność dziecka, ale pozwala wyzwolić również emocje.
Gra na instrumencie pozwala dzieciom nie tylko poczuć się jak "mały kompozytor" ale uczy także pracy zespołowej, gdyż dzieci wspólnie wykonują dany rytm i melodie. Starsze dzieci mogą grać na instrumentach sztabkowych, natomiast te mniejsze wystukiwać rytm. To połączenie wpływa bardzo korzystnie, gdyż dzieci nie tylko uczą się poczucia rytmu, współpracy w grupie ale i poznają w praktyce co to znaczy być kompozytorem, dyrygentem, co to jest zespół itp.
Słuchanie muzyki nie powinno polegać na tym aby dziecko wysłuchało tylko utwór ale aby go "aktywnie" wysłuchało. Co to znaczy aktywnie? Słowo aktywnie w tym przypadku ma oznaczać, że dziecko ma postawiony jakiś problem muzyczny tzn. ma zauważyć np. dla młodszych dzieci czy melodia jest smutna, wesoła jakie ma spostrzeżenia na temat utworu, dla starszych np. jaki ma rytm, czy jest szybki, wolny, wesoły, jakie instrumenty go wykonują itp. Ciekawą metodą aktywnego słuchania muzyki wśród dzieci jest słuchanie muzyki metodą Batii Strauss. Metoda ta polega na tym, że dzieci słuchają utworu a prowadzący warsztaty czyta jakieś opowiadanie, następnie później dzieci wraz z prowadzącym poprzez ruchu przy muzyce wykonują powyższe opowiadanie. W tej metodzie wykorzystana zostaje dodatkowa inne aktywności ruchowe: granie na instrumentach, taniec, elementy teatralne, śpiew itd.
Dodatkowo należy pamiętać, że muzyka rozwija u dzieci wyobraźnię czyli lewą półkulę mózgu. Rodzice powinni dążyć do tego aby ich dziecko aktywnie uczestniczyło w zajęciach związanych z muzyką, gdyż żadna inna forma aktywności tak jak muzyka, nie rozwija tak półkuli.
Zajęcia muzyczne wymagają systematyczności i poświęcenia nie tylko dziecka, ale także i rodzica, który będzie motywował dziecko do działania oraz pilnował i wspierał go w jego poczynaniach. Należy jednak pamiętać, że każde dziecko jest inne. Marek Radulii na jednych warsztatach muzycznych powiedział: "że każdy ma inne tempo rozwoju. Jeden uczy się szybciej, drugi wolniej, ale w muzyce tak jak i w życiu nie można niczego przeskoczyć. Trzeba cierpliwie brnąć do celu. "
Te słowa nie tylko ujmują edukację artystyczną jako zabawę przy muzyce, ale także pokazują jak wiele poświęceń potrzeba aby umuzykalnić dziecko i stworzyć świadomego odbiorcę muzyki.
Autor: Elżbieta Kozik-Bundyra